XXXVIII rozdział - Historia lubi się powtarzać.

                                                            Rozdział dedykowany Sylwia Blanco.

                                                     Marzenia to bodźce, które pomagają nam dorastać,
                                                       próbować, upadać, mylić się, próbować jeszcze raz,
                                                                   przegrywać, a i tak być szczęśliwym.

Kolejny raz tego dnia zamoczyłam swoje pomalowane usta w czarnej, gorącej cieczy.
Tak. Jestem kawoholikiem. Niestety to już u nas rodzinne.
A zresztą jak mam nie wypić mojej ukochanej kawy do śniadania?
Zerwałam  się z krzesła gdy rozniósł się drażniący dźwięk dzwonka do drzwi.
 -Cześć Mechi- Uśmiechnęłam się niemrawo i spuściłam wzrok na swoje baleriny.
Tak, wiem historia lubi się powtarzać. Mimo wszystko nadal popełniam te same błędy.  
Nie ważne czy mam osiemnaście lat czy dwadzieścia. 
Teraz też mi jest głupio, ale z drugiej strony patrzę na to inaczej niż jak byłam młodsza.
To jasne, że dorosłam i przez to moje poglądy też się zmieniły.
-Nie uwierzysz!- Szczęśliwa blondynka wpakowała mi się do domu i miałam wrażenie, że nie może ustać w jednym miejscu. Przestępowała z nogi na nogę i wydawało się jakby miała zaraz wybuchnąć jak jakiś wulkan.
-Ciszej. Lucas jeszcze śpi- Upomniałam moją przyjaciółkę i lekko się zaśmiałam z jej rozemocjonowania.
-Wiesz, że mój kuzyn jest agentem nieruchomości- Gestykulowała rękoma i patrzyła na mnie rozszerzonymi oczami- Ostatnio dzwonił do mnie, że ma do negocjacji wspaniały dom za niską cenę i czy przypadkiem nie skuszę się- Pokiwałam zrozumiale głową i układałam sobie wszystkie informacje wypowiedziane przez nią w zastraszająco szybkim tempie.
-Tylko, po co ci kolejne mieszkanie?- Uniosłam pytająco brew i spojrzałam na nią spod rzęs.
-Uhh Tini- Jęknęła Mechi i przewróciła teatralnie oczami- Myślę o tobie- Na mojej twarzy zagościł delikatny uśmiech, pierwszy raz niewymuszony tego dnia. – Masz gdzieś laptop to ci pokażę zdjęcia wnętrz- Zaczęła się rozglądać po pomieszczeniu w poszukiwaniu komputera.
-Chodź jest u mnie w pokoju- Pociągnęłam ją za rękę w górę po schodach.
Po chwili już siedziałyśmy na moim wygodnym łóżku z laptopem w rękach.
-Widzisz tu masz ogrzewanie podłogowe- Mercedes zaczęła mi pokazywać bogatą galerię zdjęć, mam nadzieję, mojego przyszłego gniazdka.
-A jest wyjście na balkon?- Po tym jak zadałam pytanie usłyszałam ciche pukanie i zanim zdążyłam powiedzieć proszę w drzwiach pojawił się wysoki szatyn.
-Tini my musimy porozmawiać o wczorajszym…- Zaczęłam wymownie wskazywać głową na blondynkę siedzącą obok mnie, a Jorge widocznie rozumiejąc mój gest zamilkł i głośno westchnął- Przyjdę później, nie ominie nas to- Zamknął drzwi a ja nadal wpatrywałam się w punkt przede mną.
Bałam się spojrzeć w inną stronę, ponieważ cały czas czułam na sobie przeszywający wzrok Mercedes.
-To teraz wystarczy tylko przekonać tatę i załatwić dobrego dekoratora wnętrz- Odchrząknęłam i zaczęłam nowy temat, odciągając jednocześnie blondynkę od zadania mi pytań, choć pewnie i tak się od nich w przyszłości nie wywinę.
~~~♦☺☺☺~~~
Leżałam na łóżku z słuchawkami w uszach, gdy poczułam czyjąś obecność w moim pokoju.
Mimowolnie, natychmiastowo przeniosłam się do pozycji siedzącej.
-Wystraszyłeś mnie- Powiedziałam i jednym szarpnięciem wysunęłam sobie słuchawki z uszu.
-Mówiłem, że przyjdę- kiwnęłam głową i mimo wielkiej pokusy, starałam się nie patrzeć mu w oczy.- Pójdziemy się przejść?- Położył rękę na moim ramieniu i momentalnie poczułam na sobie jego świdrujące spojrzenie. Wstałam z satynowej pościeli i wzięłam z oparcia krzesła moją skórzaną kurtkę z ćwiekami po czym zarzuciłam ją na ramiona.
-Możemy iść- Szepnęłam i ze spojrzeniem wbitym z podłogę powędrowałam na dół.
Gdy otworzyłam drzwi moją twarz owiał chłodny, wiosenny wiatr.
Na dworze było już szarawo, a na skłonie widnokręgu powoli chowało się słońce, przez co niebo było lekko różowawe.
-Gdzie idziemy?- Pierwszy raz spojrzałam tego dnia Jorge w oczy, co było złym pomysłem, ponieważ od razu moje serce zaczęło bić jak oszalałe.
-Niespodzianka- Po chwili w jego policzkach pojawiły się delikatne dołeczki a na twarzy prawie niezauważalny uśmiech. Gdy tylko zauważyłam, że zbliżamy się do plaży, moje oczy poszerzyły swoją objętość.
Od morza zaczął wiać chłodny wiatr przez co mocniej otuliłam się swoją kurtką.
-Jorge o co w tym chodzi?- Zatrzymałam się w pół kroku i zaczęłam z niedowierzaniem patrzyć na przestrzeń przede mną. Szatyn tylko się uśmiechnął oraz ignorując mnie i moje pytanie poszedł dalej.
Po chwili mojego stania w osłupieniu, podbiegłam do niego, co nie było łatwe w moich dość wysokich obcasach. – To miał być tylko spacer.- Spojrzałam na niego, a ten ponownie uciszył mnie swoim szczerym uśmiechem.
-A, co nie podoba ci się?-  Zapytał się zatrzymując się przy skarpie, na której znajdował się czerwony koc .
-Dobrze wiesz, że nie oto chodzi- Odparłam, zaczesując dłonią moje włosy do tyłu- Tu jest cudownie.- Usiadłam koło Jorge na miękkim kocu i zaczęłam się rozglądać z zachwytem dookoła.
Słońce powoli tonęło w morzu, a fale uderzały o nagrzany piasek.
-Wiem, że to wszystko jest trochę oklepane- Zaczął zielonooki i chwycił moją rękę- Jednak…
-Nawet tak nie mów- Weszłam mu w zdanie, choć ja nienawidzę gdy ktoś mi przerywa.-Tu jest przecudownie.
-Powtarzasz się- Zaśmiał się delikatnie i mocniej ścisnął moją dłoń.
-No bo, nawet nie mogę znaleźć słów, które to opiszą- Posłałam mu szczery uśmiech.
-Wiesz, że znowu to zrobiliśmy- Odezwał się po długiej chwili ciszy.
Na moje policzki wkradł się szkarłatny kolor. Próbowałam je ukryć, więc opuściłam głowę w dół.- Co teraz?- Podniósł mój podbródek i zagarnął kosmyki włosów za ucho.
-Stawiasz mnie w niezręcznej sytuacji- Spojrzałam w jego szmaragdowe oczy i lekko się uśmiechnęłam.
-Spróbujmy- Spojrzałam na niego pytająco i uniosłam jedną brew.
Nim się zorientowałam jego usta znajdowały się na moich.
Mimo zaskoczenia po chwili z ogromną przyjemnością oddałam pocałunek.
Po chwili poczułam jak szatyn napiera na moje ciało, w skutek czego leżałam pod Jorge na kocu.
Gdy oderwaliśmy się od siebie nasze czoła się stykały, a ja czułam gorący i nierówny oddech Jorge na twarzy.
-Zostań ze mną- Położył swoją dłoń na mój policzek i zaczął go delikatnie gładzić kciukiem- Już na zawsze.
-Mówisz naprawdę? Czy pod wpływem chwili?- Powiedziałam na jednym tchu.
Jorge zaczął intensywnie wpatrywać się w moje oczy, jakby chciał wyczytać z nich całą prawdę i wszystkie emocje, które mną targały w tym momencie. 
-Kocham cię. Wystarczy taka odpowiedź?- Przeniosłam swoją rękę na jego idealnie ogolony policzek i zaczęłam gładzić jego delikatną skórę.
-Też cię kocham- Szepnęłam mu prosto w jego rozgrzane usta i ponownie się w nie zachłannie wpiłam.
Nawet nie zdawałam sobie sprawy jak mi ich brakowało.
Każdego jego kojącego dotyku, spojrzenia i obecności.

***
Hej wszystkim. <3
Nie mam dzisiaj humoru na notatkę, więc będzie krótko.
Nie jestem zadowolona z tego rozdziału
Uwaga, wyczuwam hejty na mnie za 3..2..1 xDD
Po prostu co raz trudniej pisze mi się rozdziały.
Siadam do komputera z myślą, że muszę coś napisać i robię to z przymusu.
Mogłabym sobie zrobić przerwę, jednak boję się, że jak wrócę to nikogo tu już nie zastanę XDD
Albo się za bardzo rozleniwię i nie wrócę XDD
Także zawieszenie bloga odpada XD
Komentarze potwornie spadły wyświetlenia też.
No i oczywiście odeszła ode mnie moja wena ;c
Módlcie się żeby wróciła :'D
Sorki, bo znowu Was zanudzam i narzekam xDD
Musicie się chyba przyzwyczaić jestem straszną marudą ;3 :D
A  co u Was kochani??
Chwalić się kto ma ferie :D :*
Pozdrawiam Was i trzymajcie za mnie kciuki bo ten tydzień w szkole zapowiada się bardzo kartkówkowo i sprawdzianowo <333 XDDD
Buźka ;*PS. Ten gif u góry to życie dfhfghfgewtreytrej *.*