IX rozdział - Lubię jak się uśmiechasz.

                                    Rozdział dedykuję Patrycja Sumera ;3 

-Jorge?- Zapytałam niepewnie- Coś się stało?
-Tak… znaczy ja.. ja wiem.. jest późno.. ale- Powiedział jakby miał za chwilę się rozpłakać.
-Jorge, spokojnie chodź do mnie do pokoju. Zaraz zaparzę ci Melissy. Chodź.
Wyszłam z pokoju Angie i ciągnąc go za rękę poszłam razem z nim do swojego.
-Jorge uspokój się- Powiedziałam a on się do mnie mocno przytulił.
Bez zastanowienia go przytuliłam, a on zaczął moczyć moją ulubioną piżamę, jednak mi to nie przeszkadzało.
Chyba nigdy nie widziałam jak jakiś mężczyzna płaczę.
-Mój ojciec..- Zaczął kiedy już się troszeczkę uspokoił- On.. on miał.. on miał wypadek- zatkało mnie o co powiedział- I.. on… on umarł na miejscu.- Powiedział i jeszcze bardziej się rozpłakał.
-Jorge.. Ciii… Ja.. ja nie wiem co powiedzieć…- Sama się jąkałam..
Nie znałam dobrze jego ojca..
Ale poczułam jakby zginął mi ktoś z rodziny.
Po 10 minutach uspokoił się. A Angie przyniosła Melissę dla niego.
-Tini.. ja cię strasznie przepraszam. Ja wiem jest późno ,ale pierwsze o czym pomyślałem to o przyjściu tutaj. To był impuls. Nie.. nie myślałem o tym co robię. – Powiedział skruszony.
-Jorge.. Jesteś moim przyjacielem.. I nawet nie myśl, że puszczę cię w takim stanie do domu.
-Ja nie chcę robić problemu.- Zaczął się bawić swoimi paznokciami. Jak on uroczo wgląda.
-Nawet tak nie mów. I jeśli w nocy będziesz chciał się wypłakać lub wyżalić to wiedz, że jestem- Uśmiechnęłam się lekko do niego a on odwzajemnił mój gest- Lubię jak się uśmiechasz- Czy ja to powiedziałam na głos?!
On nic nie powiedział tylko się we mnie wtulił.
Nie wiem jak, ale zasnęliśmy razem w łóżku, wtuleni w siebie.
~~~♦☺☺☺~~~
Obudziłam się i ujrzałam Jorge obok siebie.. tym razem to nie był sen…
Czułam jak ręce Jorga oplatają mnie jak sznurek, jednak było mi wygodnie.
Postanowiłam się wydostać z jego objęć i przygotować mu śniadanie.
Wiem jak się czuje człowiek po stracie rodzica. Współczuję mu.
Przyszłam do pokoju z tacką z jedzeniem.
Szturchnęłam go lekko i po chwili się obudził.
-Dzień dobry- Powiedziałam szeptem.
-Dzień dobry- odpowiedział zaspanym głosem, przeciągając się jak kot.
-Jak się czujesz?
-Lepiej, to wszystko dzięki tobie.- Zarumieniłam się słysząc to.- Będę się już zbierał, ale najpierw zjem śniadanie. Przecież ty się tak napracowałaś to nie może się zmarnować- Oboje się lekko zaśmialiśmy.
~~~♦☺☺☺~~~

Siedzę właśnie w moim pokoju z Mechi.
Naprawdę bardzo się polubiłyśmy.
Jest bardzo podobna do Jorga, nie wiem jak mogłam tego nie zauważyć.
Mimo, że zmarł jej ojciec i widać, że ją to boli stara się tego nie pokazywać.
Właśnie za to ją lubię.
-Podziwiam cię za to, że potrafisz się uśmiechać się nawet w trudnych chwilach- Powiedziałam prawdę i uśmiechnęłam się do Mercedes- Ja też bym tak chciała umieć.
-To nie jest takie dobre. Cały czas dusisz w sobie uczucia. Nareszcie mam osoby, którym mogę się wygadać. Nigdy nie miałam przyjaciółek i żyłam w cieniu mojego brata. Ty, Lodo i Cande naprawdę wiele dla mnie znaczycie- Bez zawahania przytuliłam ją po tych pięknych słowach.
-Dobra koniec czułości.- Zarządziła Mechi- Czy tylko ja mam wrażenie, że Cande podoba się ten chłopak z równoległej klasy?- Zaśmiałyśmy się, ale taka była prawda.
Cande cały czas się gapiła na Samu i gadała tylko o nim.
~~~♦☺☺☺~~~

-Nie nie i nie!- Cały czas zaprzecza i nie zauważa tego, że jest w nim zabujana po uszy.
-Ale, Cande! Musisz wreszcie spojrzeć prawdzie w oczy! Jesteś zakochana w Samu!- Próbuję jej przemówić do rozsądku.
-Ja? Ja muszę spojrzeć prawdzie w oczy?! A ty to co? Ty nie jesteś nic lepsza!
-Ja? – Siedzimy tutaj w tej kawiarni już dość długo a ona nadal się upiera.
-Tak ty! Przecież wiemy co czujesz do Jorge!
-Ale to co innego!
-Tak? Co innego ? Dlaczego nie powiesz tego Jorge?
-Co masz mi powiedzieć?- Moje serce zamarło.

***

Badziewny, krótki, nie podoba mi się. xD Mam jeszcze więcej słów by opisać ten rozdział, ale są one niecenzuralne ;3 
U mnie jest tak gorąco, że nawet nie mam siły na notatkę.
Więc przejdźmy do rozdziału.
Jorge i Mechi stracili ojca.
Tini go pociesza.
Cande zakochana w Samu.
Jak myślicie Jorge słyszał całą rozmowę Tini i Cande?
Jak Tini się z tego wymiga?
A może powie prawdę?
Czy Cande nareszcie przyzna się do swojego zauroczenia ?
Dowiecie się w następną środę <33
Komentujcie <3 Pozdrawiam